என் முதல் உணர்வில் எனக்குள் இறைவன்
என் முதல் மூச்சில் முழுதாய் உணர்ந்தேன்
என் மனக் கண்ணீர் திருவடிப் பூக்கள்
என் குரல் சுருதி இறை அருள் நாதம்
ஹரி அருள் என்றும் என்னுள் ததும்பும்
ஹரன் அருள் கிரணம் எந்தன் இல்லம்
அம்பிகை அருள் என் நினைவில் தஞ்சம்
துதிக்கைத் தூரிகைத் துயரைத் துடைக்கும்
கண்ணன் கடைக் கண் வீரக் கவசமும்
கருணைத திரு மகள் காவல் வலைக்குள்
உறையும் எனக்குக் கவலைகள் இல்லை
பொருளோ புகழோ இனிப் பொருட்டில்லை
Great Start. Keep them coming.
ReplyDeleteThuligal thenaay paayattum
Sir...explain :D
ReplyDeleteGreat poem. Keep going.
ReplyDeleteShri Rohan
ReplyDeleteThanks for your reading the poem. It's a poem to express that divinity has been natural since I started introspecting with in, out of my first feeling, first breath and so on. My perception is that the superpower is unique and is formless as well as of all the forms and hence I adore and enjoy all the forms of god whether it's hari, rudran, krishna, vinayaga and so on and 'am confident that they have been with in me and blessing me in abundant degrees to protect,guide and keep me contented. When you can feel and accept the almighty, material aspects cannot prevail on you. Hope I have not confused you further. Kannan. one line in the poem which I loved is 'Thudikkai Thoorigai Tuyarkal neekum', meaning that the holy trunk of vinayaga like a divine brush shall wipe of my sufferings.
Thank you Mr.Kannan :).I understood what you said.
ReplyDeleteI also write poems..my blog is http://mysticalsilence.blogspot.com
I am a student at Georgia Institute of Technology.